Jak nauczyciel może zmieniać zachowania uczniów na pozytywne? - Nie naciskać, nie forsować swoich racji, ale wykazać elastyczność, wspólnie szukać przyczyn agresji i pokazać reakcje alternatywne, - okazać szacunek i empatię, - mówić o swoich uczuciach związanych ze sprawą (komunikat typu "ja"): Kiedy Ty ................................................................. (zachowanie) czuję się................................................................... (emocje) ponieważ.................................................................. (skutki) i chciałbym na przyszłość.......................................... (zachowanie pożądane) - dać czas na wyciszenie (uczniowi pobudzonemu, przeszkadzającemu), - zająć czymś (np. dać zadanie do wykonania, jako pilne, - dać czas na "odgadanie się" lub opisanie sytuacji, jeśli trudno o niej mówić (młodsze dzieci wolą rysować), - odegrać zamianę ról uczestników biorących udział w konflikcie (to pozwala poznać różne punkty widzenia, - aktywne słuchanie, - rozpoznawać symptomy stresu, frustracji, lęku, - przewidywać zachowania wywołane stresem, - modelowanie pozytywnych wzorów (gdyż najczęściej agresor wynosi z domu negatywne), - mówienie o agresji z klasą, z agresorem i ofiarą, - praca z grupą - jako strategia wobec agresora: otaczanie ofiary osobami mocnymi, pokazywanie jak najlepszych cech ofiary, - dowartościowanie agresora w innych sytuacjach, wykorzystując jego pozytywne mocne strony, - w silnych emocjach nie rozmawiać z dzieckiem przez rozum, tylko zaakceptować jego przeżycia, aby samo zobaczyło, co się z nim dzieje i samo nauczyło się rozwiązywać problemy (to tak jak z przypadkiem tonącego, którego trzeba ratować, a nie uczyć pływać),  Nauczyciel może także wypracować ćwiczenia do wykorzystania na lekcjach, wtedy, kiedy lekcja jest nudna, podjąć interesujące techniki pracy, np. praca w małych grupach, czy  w parach, podjąć nośne tematy, czy problemy nurtujące klasę, które czasami są ukryte, ale podskórnie żyją, uczyć na każdej lekcji właściwej komunikacji, korzystać z pomocy pedagoga i uczyć sztuki mediacji i negocjacji oraz asertywności, uczyć pozytywnego myślenia i wiary w siebie: człowiek ze wszystkim może sobie poradzić, tworzyć atmosferę ładu moralnego  i społecznego, uczyć odpowiedzialności i wychowywać do wartości, wyraźnie zaznaczając, że życie jest największą wartością samą w sobie. W pracy z dziećmi i młodzieżą najważniejsza jest postawa samego nauczyciela. Nauczyciel musi mieć świadomość, że uczy i wychowuje, wprowadzając nowe treści w życie młodego człowieka, ale nade wszystko wychowuje samym sobą i jak przewodnik i tłumacz wprowadza wychowanka w świat kultury i cywilizacji.

Artykuł ten przedstawia metody, formy i sposoby ich realizacji w zakresie "Edukacji przyrodniczej w przedszkolu"

„Wiem, na co mam wpływ”

Wszyscy chcemy, aby nasze dzieci dobrze się rozwijały, poszerzały swoje zainteresowania, a w przyszłości stały się dobrymi, mądrymi ludźmi.

Dzieci takie będą, jeżeli wy – rodzice i my - ich nauczyciele teraz, w ich najmłodszych latach życia będziemy ściśle ze sobą współpracować.