Przyroda jest bezcennym skarbem. Dla dzieci w wieku przedszkolnym najłatwiej dostępnym i niewyczerpalnym źródłem przeżyć, wiedzy oraz bezpośrednich doświadczeń. Różnorodne zjawiska i procesy występujące w przyrodzie mogą być niezastąpionym bodźcem do wszechstronnego rozwoju. W związku z tym należy przyzwyczaić dzieci do bycia uważnym obserwatorem
Dzieci przedszkolne poznają przyrodę w sposób pośredni przez poznawanie za pomocą obrazów, dźwięków i mowy, ale przede wszystkim przez bezpośredni kontakt z jej wytworami . Od najmłodszych lat interesuje się przyrodą. Wszystko, co żyje, rusza się, rośnie, wydaje głosy, posiada barwę, jest mu bliskie. Dziecko ma bliski kontakt z przyrodą, o ile ma możliwość zbliżenia się do niej. Jeżeli chcemy przyczynić się do harmonijnego i wszechstronnego rozwoju naszych dzieci – wychowanków, to świadomie zwróćmy uwagę na zbliżenie ich do przyrody, co pomoże im w odkrywaniu jej piękna .
Dla rozwoju poznawczego dziecka przyroda jest nieocenionym nauczycielem. Droga do przedszkola umożliwia dziecku dostrzeganie piękna krajobrazu. Dzięki obserwacji i doświadczaniu różnorodnych zjawisk kształci się uwaga, spostrzegawczość, pamięć wzrokowa, sprawność mowy i myślenia. Nie tylko uczy się wyrażania swoich myśli, ale również kształci wyobraźnię, którą dostrzega, np. w zabawach. Kontakt z przyrodą wpływa również na rozwój emocjonalny. Stanowi okazję do cieszenia się z miłych rzeczy, daje zadowolenie ze zwykłych zdarzeń, czynności. Obcujące z przyrodą dziecko rozwija w sobie wrażliwość artystyczną, dzięki której doznaje radosnych przeżyć i wrażeń.
Obcowanie dziecka z przyrodą w sposób czynny, tj. przez zabawę, prace hodowlane ma znaczenie do rozwoju społecznego. Aktywne obcowanie z przyrodą ma korzystny wpływ na rozwój fizyczny dziecka. Zabawa i ruch na świeżym powietrzu przyczyniają się do poprawy zdrowia, staje się odporniejsze na wiele chorób, silniejsze. Przebywając na łonie natury jest bardziej ruchliwe, wzmacnia się jego system nerwowy i pobudza aktywność całego organizmu.
Zabawy i gry ruchowe na powietrzu wszechstronnie oddziałują na jego organizm, dostrzega piękno otaczającego świata. Widzi też problemy ekologiczne w najbliższym otoczeniu, wynikające często z nieprawidłowego zachowania człowieka. Edukacja przyrodnicza ma duże znaczenie dla kształtowania postaw proekologicznych. Aby uzyskać pozytywne rezultaty kontaktu dzieci z przyrodą należy nimi umiejętnie kierować.
Zainteresowania przyrodnicze dzieci powinny kształtować się już w przedszkolu, lecz bardzo często mają swój początek w środowisku rodzinnym. Rodzina odgrywa ogromną rolę w nadawaniu kierunku zainteresowaniom. Przedszkole uzupełnia oddziaływanie rodziny i wzbogaca sumę doświadczeń zdolnych do budzenia zainteresowań. Nauczyciele stosują różnorodne metody i techniki w pracy dydaktyczno- -wychowawczej, kształtując zainteresowania przyrodnicze dzieci. Wśród metod dominują metody czynne oraz oparte na obserwacji i pokazie. Bezpośredni kontakt z przyrodą pobudza aktywność poznawczą dzieci i może przerodzić się w trwałą chęć obcowania z nią w celach relaksu .Okres przedszkolny w życiu dziecka to czas kształtowania się zalążków właściwych postaw i przekonań. Warto kształtować postawę proekologiczną i przekonanie , że człowiek nie tylko niszczy przyrodę, ale może ją także ratować.
Opracowała: mgr Weronika Pudlik